Van Financieel Assistent naar Pedicure

Afgelopen week had ik een afspraak bij een, voor mij nieuwe, Pedicure. Zij vroeg mij wat ik deed en vertelde haar over mijn presentaties en worshops over Werkgeluk. Op mijn beurt vroeg ik hoe lang zij al werkte als Pedicure. En toen kwam er, in het kader van Werkgeluk, een mooi verhaal.

Ze was 22 jaar werkzaam geweest bij een grote landelijke bank als financieel assistent. Ze had het er altijd heel erg naar haar zin gehad. Ze werkte op een regionaal kantoor met haar directe collega's, had veel contact met klanten en was erg blij met het werk wat ze deed waarbij ze veel vrijheid en verantwoordelijkheid had. Echter, op een gegeven moment besloot de bank de werkzaamheden anders vorm te geven. Het moest efficienter, sneller en gespecialiseerder. Dat leidde er uiteindelijk toe dat ze nog maar verantwoordelijk werd voor een klein deel van de werkzaamheden, haar collega's op afstand zaten en ze nauwelijks nog klanten zag of sprak. Ze vertelde dat ze echt geprobeerd had mee te gaan in de veranderingen maar dat ze merkte dat ze gewoonweg niet meer happy was. Ze voelde zich niet meer gezien en gewaardeerd en had ook niet meer het gevoel dat ze deed waar ze goed in was of leuk vond. Ze vertrok. Zonder nog iets anders te hebben.

Van de vraag 'wat ga ik dan nu doen' had ze serieus werk gemaakt. Uitgebreid heeft ze gekeken naar zaken waar ze energie van krijgt en wat ze echt niet, meer, wilde. De lijst met mogelijke functies en beroepen werd steeds kleiner tot een rijtje overbleef waar o.a. 'Pedicure' bij stond. De omgeving was niet direct bijster enthousiast. 'Ga jij met je HBO diploma aan andermans voeten friemelen'?! Maar zij wist het zeker. Prompt werd aan een opleiding begonnen, een praktijkruimte gevonden en alvast geoefend op vrienden en familie. Zodra het diploma binnen was, startte ze haar praktijk.

'En, is het alles wat je ervan verwacht en gehoopt had', vroeg ik haar. 'Ja, absoluut', antwoordde ze stralend. Het werken met en voor mensen, het persoonlijke gesprek, de vrijheid, de eigen verantwoordelijkheid en diversiteit van het werk, ze vindt het allemaal geweldig.

Ik vond het een prachtig verhaal. Ik voelde in alles wat ze vertelde dat hier een zeer (werk)gelukkig mens zat. Zo stoer dat je deze keuze maakt, ondanks geluiden uit de omgeving en trouw blijft aan jezelf.

Met mooie voetjes en geïnspireerd liep ik terug naar huis. Want is dat niet waar Werkgeluk over gaat: doen waar je blij van wordt en daarbij trouw blijven aan jezelf ?!